De ijsvogel

Mijn eerste kennismaking met de ijsvogel was toen ik een jaar of 12 was. Ik was aan het vissen en in eens was ie daar op een takje. Ik was overweldigd door de pracht van de kleuren en deed een poging om vissend iets dichterbij te komen en dat stelde hij niet op prijs :-) Begin vorig jaar heb ik hem tijden het fotograferen een paar keer voorbij zien flitsen, en deed een aantal pogingen om de vogel vanuit een hut te fotograferen, en dat mislukte. Na de zoveelste negatief ervaring in de bekende hutten, heb ik besloten om De ijsvogel project te starten. In de winterperiode, wanneer het licht en het weer het niet toelaten om foto's te schieten, was ik meestal op zoek naar ijsvogel broedwanden. In februari stond de teller op 4 locaties, en het was wachten op wat er ging gebeuren. Van de 4 locaties heb ik de rustigste, meest afgelegen uitgekozen voor het bouwen van eigen hut. Dit ruim op tijd om verstoring te voorkomen. De hut had de ingang aan de achterkant dat de vogels mij niet konden zien komen of gaan.

 De hut van binnen met mijn IPhone genomen

Het was erg leuk om de hut te bouwen, het was gewoon het kind in mij die aan het buiten spelen was:-) ik heb er van genoten. Een camouflagedoek gevolgd door een camouflagenet aan de buitenkant met tyraps aan uit de omgeving verzameld stokken vastgebonden. En toen begon de lol. Heb alle periodes pee gemaakt, broeden, voeren met vis, uitvliegen van de jonkies en het leukste, was het houden van de wacht bij het nest om de uitgevlogen jonkies weg te jagen. Helaas geen vis overdracht of paring omdat ik niet zoveel tijd had om kan op te maken.

 Rekken en strekken na een uitgebreide bad.

Het was even wennen voor de vogel aan de camera sluitergeluid. Je zag ze kijken van wat hoor ik :-)

Een alert mannetje Ijsvogel na het horen van de camera sluiter.

Een alert vrouwtje ijsvogel net geland om het broeden over te gaan nemen.

Na de broedperiode begint de vis aanvoer

Vrouwtje ijsvogel met vis
Zie hoe de vis met de dagen groter wordt. Verglijk de eerste foto met vis en de tweede :-)

Vrouwtje in de wacht bij het nest

Vrouwtje ijsvogel in de wacht, maakt zicht groot om indruk te maken

Als afsluiter, deze scherp ijsvogel, die alles in de gaten heeft. Tot de volgende blog

Roodborsttapuit

Door het weer al een tijdje niet op pad geweest, tot vorige week woensdag na werk even een paartje roodborsttapuiten bezocht. Naast de gekraagde roodstaart zijn de roodborsttapuiten mijn favoriet. Als je geluk hebt, tref je een paartje wat niet schuw is, en dat staat garant voor een hoop plezier. Mijn ervaring is dat het meestal één van de twee schuw is. Vorige jaar volgde ik een paartje waarvan de vrouwtje behoorlijk schuw was. Dit jaar is het de mannetje. Ontzettend irritant is dat.

Roordborsttapuit vrouw


Op een gegeven moment kwam de vrouwtje helemaal los, en ging eigenlijk behoorlijk mee werken.

Roordborsttapuit vrouw

Ze kwam steeds dichter en dichter bij. En dat is genieten geblazen. Dit was de zoveelste poging dit jaar, en dit zijn de foto's waar het mij om te doen was, ook al zeg ik het zelf :-)

Roordborsttapuit vrouw

Heb heel veel moeite gedaan om de mannetje te verleiden, maar helaas. Hij was verschrikkelijk schuw. Wat een vent :-) dacht ik

Halverwege de sessie, kwam meneer en mevrouw putter langs, en dat leverde een leuke plaatje putter.

Putter

 Er was ook een paartje Grasmus druk bezig met het voeren van van zijn kleintjes, en ik heb ze verder met rust gelaten. Ik was wel verbaasd over het feit dat het nest zo dichtbij de weg stond!

Gekraagde roodstaart, herkansing

Achter af gezien, was ik totaal niet tevreden over mijn foto's van de gekraagde roodstaart in mijn vorige blog en dat is geen fijn gevoel :-( Gisteren kon eindelijk op pad, en dit keer veel dichterbij huis. De Weersomstandigheden waren perfect, en daar heb ik ontzettend van genoten. Tijdens het lopen van de parkeerplaats naar de gekraagde roodstaart, hoorde ik het vogeltje luidkeels zingen, en daar kan ik enorm gelukkig van worden. Prachtig weer, zingend prachtig vogeltje, wat wil je nog meer!

Gekraagde roodstaart

Als het mooi weer is, wordt druk in de natuur, en dat is niet altijd makkelijk fotograferen. Toch altijd vriendelijk blijven en de mensen te woord staan wanneer ze vragen stellen. Het lijdt af, jaagt de vogeltjes weg, maar toch.

Wat is die maan daar aan het doen? vraagt de Gekraagde roodstaart zich af

Soms wordt je geduld flink op de proef gesteld, wanneer iemand zich helemaal niks aantrekt van je aanwezigheid en wat je aan het doen bent, dan is het inpakken en een rondje lopen :-)

Het beestje was niet heel erg schuw, maar bleef toch op een behoorlijk afstand. Hopelijk raakt ie in de toekomst gewend aan mijn aanwezigheid, dat ie wat dichterbij komt. Zal de scherpte van de foto's ten goede komen.

Iets ander opstelling en hoek van de Gekraagde roodstaart

Dit keer zijn de foto's stukken scherper en de licht omstandigheden beter en veel belangrijker, de boom stam waar ik op zat, is royal klas :-) m.a.w. ik zal veel vaker deze Gekraagde roodstaart bezoeken en hopelijk zal dat steeds beter foto's leveren.

Winter koning

Terwijl ik daar op die koninklijke stam zat de gekraagde roodstaart te volgen, verscheen vanuit het niet deze winter koning, en ik ben er gek op. Ik vind ze prachtig beestje, fotogeniek en hun gedrag is fascinerend en mooi om te volgen. Hij trok zich helemaal niks van mijn aanwezigheid aan, en kwam op nog geen 6 meter bij mij vandaan luidkeels staan zingen.

Winter koning

Wat een prachtig showtje heeft het winter koninkje gegeven. Mijn dag kon niet stuk. Af en toe verdween om weer ineens vanuit het niets te verschijnen en de omgeving luidkeels te laten genieten van de geweldig liederen. Op een gegeven moment kwam ook mevrouw winter koning mee doen, wat een show.

Winter koning

Ik heb een prachtig dag beleefd en hopelijk volgen er meer.

Gekraagde roodstaart

Het is naast de Ijsvogel de meest exotisch vogeltje van ons land. De eerste keer dat ik mee kennis heb gemaakt dacht ik dat het uit een kooi zijn weg naar buiten heeft gevonden. Het duurde even voor ik wist dat het om de Gekraagde roodstaart gaat. Vorig jaar had ik één keer kans om het vogeltje van dichtbij te fotograferen, maar de omstandigheden waren op de plaats niet best.
Voor dit jaar staat deze vogeltje hoog op mijn lijstje, en ik heb behoorlijk tijd gestoken in het zoeken naar een geschikt locatie voor de gewenste foto's.
Afgelopen zondag was het zover, om half acht zat ik al in de auto, om een half uur later op de uitgezocht plaats te zijn. Tot mijn verbazing, hoefde ik geen moeite doen voor het vinden van het beestje. Ik hoorde het op een behoorlijk afstand luidkeels zingen.

Gekraagde roodstaart zingt het hoogste lied

Ik heb intens genoten van de prachtig liederen, en de prachtig exotische kleuren. Het is een behoorlijk schuw beestje, en je moet enorm veel geduld en geluk hebben om in de buurt te komen voor een leuke foto.

Mooie oranje achtergrond, wat prachtig past bij het oranje van de Gekraagde roodstaart

Het is een ontzettend beweeglijk vogeltje, soms denk je van ik heb hem waar ik wil voor een leuke foto, maar voor je hem in focus hebt, loopt al op de grond te foerageren :-) ontzettend frustrerend is dat.
Toch  is zijn gedrag redelijk voorspelbaar denk ik. Als je het vogeltje observeert, zal je zien dat hij sommige takjes vaker gebruikt, en dan is het gokken op een takje en het geduld opbrengen tot ie een keertje landt.

Gekraagde roodstaart met een groene achtergrond

De gekraagde roodstaart leeft aan de randen van bossen, en meestal trekt naar de binnenkant van het bos waar de omstandigheden voor het maken van een fatsoenlijk foto een stuk uitdagender zijn. Naast de behoorlijk afstand tot het vogeltje, heb je stukken minder licht. Je moet dus op een behoorlijk lichtsterk lens beschikken, wil je wat van het vogeltje op de foto herkennen.

Ik heb me behoorlijk vermaakt met de deze prachtig vogeltje, en heb genoten van zijn gezelschap. Hij had nog geen geluk gehad in het vinden van een partner om voor nakomelingen te zorgen, en hoop van harte dat het hem gaat lukken, dan kan ik als de kleintjes uitgebroed zijn ze mooi op het gevoelig plaat vastleggen.

De laatste uit de serie die ik die dag gemaakt heb

Onderweg naar de auto, is vanuit het niets deze grasmus opgedoken, en liet zich gewillig vastleggen.

Grasmus

Ik zal over een paar weken deze prachtig vogeltje zeker nog's bezoeken, en ben benieuwd of het hem gelukt is een schone mevrouw roodstaart aan de haak te slaan.

Wordt vervolgd.

Heerlijk Oostvaardersplassen

Zoals ik in mijn vorige blog over het parkje in Amsterdam heb beloofd, het vervolg van die middag op de Oostvaardersplassen. Zaterdag 6 april in de middag was ik even gaan kijk of onze vriend de blauwborst al gearriveerd was. Van de Blauwborst helaas geen spoor, geen zang niks. Nog een aantal mensen gesproken die allemaal met smacht wachten op het bezoek van deze mooie vogeltje, en niemand had wat gezien. Goed dan maar doorlopen om op geen 100 meter verder op een paartje Roodborsttapuiten te zien foerageren langs het pad. Deze waren echter zo schuw dat ze zich gelijk uit de voeten hebben gemaakt. Daarna kwam ik een groepje van 5 a 6 Roodborsttapuiten   vrouwen en twee mannen, deze waren ook schuw maar minder. Helaas was het zo bewolkt dat een fatsoenlijk foto er niet in zat. Dus heb ik besloten de volgende dag terug te komen.
Op die locatie is het in de ochtend niet te doen vanwege de stand van de zon, daarom ben ik in de morgen naar Amsterdam. Zondag middag eenmaal daar, eerst natuurlijk even kloppen of on ze vriend de blauwborst inmiddels gearriveerd is, en weer geen spoor. Erger nog van de Roodborsttapuiten  ok geen spoor. De moed zakte mij in de schoenen toch doorgelopen maar helaas. In eens voelde ik me moe, had het koud en liep terug snakkend naar een warme douche. Toen ik de Blauwborst plaats naderde, kwam vanuit het niks een rietgors en ging op het riet prachtig zingen. Tot mijn verbazing kon ik heel dichtbij komen en hij trok zich niks van mij aan. Ik heb me uitgeleefd.

Uit volle borst, het was genieten

Ik heb nog nooit een rietgors zo dichtbij kunnen benaderen, meestal maken ze zich uit de voeten voor je ze ziet. Op een gegeven moment kwam iemand met een 300mm en ging noch dichterbij staan en het beestje bleef gewoon staan, dus ging ook een paar stappen naar voren

Één van de mooiste vind ik.

Op een gegeven moment moest ik met mijn toeter een paar stappen achteruit doen, om het beestje goed te kaderen. Deze fotot's zijn voor de duidelijkheid niet gekropt, niet verscherpt, bijna zoals ze van de camera zijn gedownload. Mag ook een keer :-)

Wat een prachtig vogeltje.

Ik was op een gegeven moment zo dichtbij, dat ik getuige kon zijn van hoe deze vogeltje een voorbij vliegend vlieg, in een reflex werd gehapt.

Hee daar wat moet je

Nog een laatste die helaas minder scherp is, maar wel erg mooi vind ik vanwege de houding van het vogeltje en dan hou ik er mee wat het Rietgors betreft.

Schitterend hoe ie staat op de pluim.

Op een gegeven moment had ik er genoeg van en besloot naar de auto te lopen. Ik maakte een draai naar rechts om op nog geen 50 meter een vogeltje in het riet te zien. Aanvankelijk dacht ik dat het een ander rietgors was, voor de zekerheid keek ik door mijn camera om te constateren dat het een jawel blauwborst is. Ik meen dat ik dit jaar de eerste ben die hem op de beroemde plek waargenomen heeft. Voorzichtig ging ik dichterbij meter voor meter, en de foto's werden natuurlijk steeds beter, steeds scherper :-)

Daar stond ie dan

Ik was zoo blij, ineens was de moeheid weg, nik douchen, niks koud. Het nieuws ging als vuurtje door de Oostvaardersplassen. Op een gegeven moment stonden er zeker 10 man/vrouw.

Een iets andere houding

Ik blijf me ieder keer weer verbazen hoe blij mensen van deze vogeltje worden. Ik sprak vorig jaar een mevrouw die zo blij was na het zien van de Blauwborst die aan het fotograferen was, en vertelde me dat het voor haar drie jaar geleden dat dat ze een Blauwborst had gezien. Kan je na gaan, ze hield het bij!

Dit keer foeragerend

Ik kwam behoorlijk dichtbij, en hij zag er prachtig uit, niets te merken van een lange reis. De kleuren waren prachtig, schitterend veren, en het zonnetje maakte het feest kompleet.

Het kon allemaal niet op, want terwijl ik het foeragerende Blauwborst aan het fotograferen was, verscheen in eens het paartje Roodborsttapuiten. Juist waar het allemaal om te doen was.

Toevalstreffer

Daarna was het lopen geblazen om in de buurt te komen voor een foto

Roodborsttapuit vrouw

In tegenstelling tot de Rietgors en de Blauwborst, waren de Roodborsttapuiten zo schuw dat ik niet dichtbij genoeg kon komen, en moest behoorlijk lopen ook nog.

Roodborsttapuit vrouw

De Roodborsttapuiten zijn nog niet van mij af, het zijn schitterend vogeltjes en hopelijk krijg ik de kans om ze van dichtbij vast te leggen. Moe maar zeer zeker voldaan naar de auto gelopen en richting huis waar nog een hoop werk te wachten stond waar ik jullie niet mee lastig zal vallen.
Laat een reactie achter, en tot volgende keer.

Parkje in Amsterdam, Winterkoning walhala

Eindelijk hadden de weer mannen en vrouwen wat goeds te melden. Zondag morgen vroeg op, alles gereed gemaakt en om 8:00 uur zat ik in de auto. Het voelde gewoon aan dat het een prachtig dag ging worden. Eigenlijk wilde ik zo veel doen die dag dat het nooit ging passen :-)
Uiteindelijk heb ik besloten om in Amsterdam te beginnen en vooral niet de tijd in de gaten te houden. Eerst langs de kepen of die er nog waren, en dat was zeer zeker het geval, maar een fatsoenlijk foto kon ik vergeten gezien het licht inval. Vervolgens ben ik door gereden naar een parkje waar ik zo vaak langs heb gereden maar nooit heb bezocht!
Eenmaal binnen was ik verbluft van de schoonheid en de prachtig design van het park. Bij de kleine poortje van de ingang, werd ik begroet door een roodborst, en nog en nog een, helaas was er door de hoge bomen dusdanig weinig licht dat een foto van de ontvangst comité robings niet te doen was. Dan maar doorlopen, om kennis te maken met een onvergetelijk Winterkoning. Zijn ontvangst was zeer bijzonder, hij klapte zijn vleugels omhoog en ik was verbluft door deze prachtig show. Een dame die toevalig voorbij liep heeft ook genoten van de show en ook zij had zoiets nooit eerder meegemaakt. Helaas had ik licht tegen en de onderste foto is flink gefotoshopt.

Winterkoning met zijn vleugels show.

Ik heb een zwak voor winterkoninkjes.  Ze zorgen altijd voor leuke verrassingen, en het zijn gewoon prachtig beestjes. Ook bij de Winterkoning was het licht niet gunstig, dus ben ik eerst het parkje gaan verkennen. Ik kwam bij elkaar vier winterkoninkjes tegen, maar besloot om terug te keren naar de eerste.

Nieuwsgierig Winterkoning

Het was prachtig weer, en je kon zien dat mensen lang er op hebben gewacht. Iedereen die voorbij kwam was vrolijk en genoot van het zonnetje. Voor ik het wist was het 15:00 uur geworden! een onvergetelijk winterkoning in een prachtig park in de mooiste stad van Nederland. Wat wil je nog meer :-)

Winterkoning uit vol borst, heerlijk

Ik had met alle gemak de hele dag in het parkje kunnen blijven hangen, maar wilde nog zoo veel zien en doen, dat ik besloten heb om te verkassen richting de oostvaardersplassen. Met tegenzin afscheid genomen van de Winterkoning, en via een ander poortje naar buiten gewandeld. Onder weg kwam ik een buurman van de eerste winterkoning, en het licht stond daar redelijk en het resultaat zie je hier onder

Winterkoning, ook hier een nieuwsgierig blik

Nog eentje om mee af te sluiten

Prachtig Winterkoning

Eenmaal uit het park, voelde ik pas dat ik honger en dorst heb :-) eigenlijk had ik zin in een patatje, maar vond het zonde van de tijd, dus heb genoegen moeten nemen met stroopwafels en fruit wat ik vanuit huis had meegenomen. Een fles casis bluste de dorst. Dit allemaal onderweg naar de oostvaardersplassen. Ik had zaterdag daar minstens 5 roodborsttapuiten gezien, maar het was te bewolkt om fatsoenlijke fotos te schieten, dus ging ik voor herhaling. Hoe dat verder is gelopen volgt in een aparte blogje.
Wordt vervolgd.

Polder vogels

Vanmorgen rond 9:00 uur naar de polder gereden. Voor vertrek zag het er koud uit vanuit mijn kamer, en het voelde ook koud toen ik bij de auto stond. Ik ben inmiddels opgehouden met het zuren over het winterweer in Maart, wel bijzonder te noemen zou ik maar zeggen.
Met dit winter weer, ga ik meestal langs vogeltjes die ik vanuit mijn rijdend schuilhut kan fotograferen. Af en toe brak het zonnetje door de wolken heen, en dat leverde toch aardige plaatjes.

Huismus

Heel lang schonk ik de mus totaal geen aandacht, tot ik een keer door gebrek aan wat anders, wat foto's van de mus heb geschoten, en vanaf dat moment is het één van mijn favorieten. Eigenlijk is het een heel erg fotogeniek vogeltje.

Mevrouw mus was natuurlijk ook van de partij

En natuurlijk zoals bijna bij alle vogels is de mannetje stukken mooier dan het vrouwtje.

In iets ander setting

Het stikte om me heen van de vinken, maar voorlopig ben ik uitgevinkt. Heb een aantal pogingen gedaan om de mussen in de vlucht vast te leggen, maar dat viel niet mij en de resultaten zal ik de lezers besparen. Blijf oefenen dacht ik bij me zelf. Mochten er mensen zijn die er ervaring mee hebben, dan hou ik me graag aanbevolen voor tips.
Naast de mussen, kwamen de boomklevers ook  langs, en daarvan heb ik ook een paar plaatjes die ik met jullie wil delen.

Boomklever, net geland

Bij dit soort, moet ik altijd aan straaljagers denken :-) wat een aerodynamica zeg. Wat me bij dit soort opviel, is dat waar ze arriveren, de rest zich uit de voeten maakt. Het is duidelijk wie de baas is. Verder is de snelheid waar ze mee de bomen afstruinen blijft fascinerend, en dat maakt het lastig om ze in een redelijk compositie vast te leggen. zie de foto hieronder. Met ander woorden ik moet nog een hoop leren :-)

Boomklever, onderweg naar beneden

Mijn plan vanuit huis was na het bezoeken van de mussen, langs mijn geliefde vriend de grutto zou gaan, maar de harde wind en de lage temperaturen deden mij van gedachten veranderen. De polder met windkracht 5 bf en rond het vriespunt, liever niet. Wat dan wel? Ik heb besloten om op ontdekking te gaan. Naar een gebied gereden niet ver van waar ik was, waar ik nooit eerder geweest was, en had geen spijt van mijn besluit. Bij aankomst werd ik ontvangen door twee erg schuwe mannetjes roodborsttapuiten. Na de ontvangst hebben ze zich gelijk uit de voeten gemaakt, maar gelukkig niet voor lang. Maar ze bleven wel op afstand, en gezien de buiten temperatuur en de wind, heb ik geen moment overwogen om mijn rijdende hut te verlaten. Ik had mijn schuiltent bij me, maar het was gewoon niet te doen, hoe graag ik ook die roodborsttapuitjes wilde platen. Op een gegeven moment zag ik iets met een roodstaart vliegen, en was verbaasd! ik dacht dat het nog even duurt voor de gekraagde roodstaarten arriveren, en bleef wachten dat ie langs komt. Uiteindelijk kwam ie dichtbij genoeg om vast te stellen dat het een zwarte roodstaart en geen gekraagde. Ik heb een aantal foto's van geschoten, maar niet scherp genoeg om ze te tonen. Ik was er wel erg blij mij, omdat ik de vogel van het internet kende en niet eerder tegengekomen.
De weer voorspellingen zijn voorlopig om te huilen, maar zodra het weer toelaat, zal ik met mijn schuiltent proberen dichtbij te komen en hopelijk zal dat aardig plaatjes leveren. Houd daarom deze blog in de gaten mocht je geïnteresseerd zijn geraakt.

Tot volgende keer.