Polder vogels

Vanmorgen rond 9:00 uur naar de polder gereden. Voor vertrek zag het er koud uit vanuit mijn kamer, en het voelde ook koud toen ik bij de auto stond. Ik ben inmiddels opgehouden met het zuren over het winterweer in Maart, wel bijzonder te noemen zou ik maar zeggen.
Met dit winter weer, ga ik meestal langs vogeltjes die ik vanuit mijn rijdend schuilhut kan fotograferen. Af en toe brak het zonnetje door de wolken heen, en dat leverde toch aardige plaatjes.

Huismus

Heel lang schonk ik de mus totaal geen aandacht, tot ik een keer door gebrek aan wat anders, wat foto's van de mus heb geschoten, en vanaf dat moment is het één van mijn favorieten. Eigenlijk is het een heel erg fotogeniek vogeltje.

Mevrouw mus was natuurlijk ook van de partij

En natuurlijk zoals bijna bij alle vogels is de mannetje stukken mooier dan het vrouwtje.

In iets ander setting

Het stikte om me heen van de vinken, maar voorlopig ben ik uitgevinkt. Heb een aantal pogingen gedaan om de mussen in de vlucht vast te leggen, maar dat viel niet mij en de resultaten zal ik de lezers besparen. Blijf oefenen dacht ik bij me zelf. Mochten er mensen zijn die er ervaring mee hebben, dan hou ik me graag aanbevolen voor tips.
Naast de mussen, kwamen de boomklevers ook  langs, en daarvan heb ik ook een paar plaatjes die ik met jullie wil delen.

Boomklever, net geland

Bij dit soort, moet ik altijd aan straaljagers denken :-) wat een aerodynamica zeg. Wat me bij dit soort opviel, is dat waar ze arriveren, de rest zich uit de voeten maakt. Het is duidelijk wie de baas is. Verder is de snelheid waar ze mee de bomen afstruinen blijft fascinerend, en dat maakt het lastig om ze in een redelijk compositie vast te leggen. zie de foto hieronder. Met ander woorden ik moet nog een hoop leren :-)

Boomklever, onderweg naar beneden

Mijn plan vanuit huis was na het bezoeken van de mussen, langs mijn geliefde vriend de grutto zou gaan, maar de harde wind en de lage temperaturen deden mij van gedachten veranderen. De polder met windkracht 5 bf en rond het vriespunt, liever niet. Wat dan wel? Ik heb besloten om op ontdekking te gaan. Naar een gebied gereden niet ver van waar ik was, waar ik nooit eerder geweest was, en had geen spijt van mijn besluit. Bij aankomst werd ik ontvangen door twee erg schuwe mannetjes roodborsttapuiten. Na de ontvangst hebben ze zich gelijk uit de voeten gemaakt, maar gelukkig niet voor lang. Maar ze bleven wel op afstand, en gezien de buiten temperatuur en de wind, heb ik geen moment overwogen om mijn rijdende hut te verlaten. Ik had mijn schuiltent bij me, maar het was gewoon niet te doen, hoe graag ik ook die roodborsttapuitjes wilde platen. Op een gegeven moment zag ik iets met een roodstaart vliegen, en was verbaasd! ik dacht dat het nog even duurt voor de gekraagde roodstaarten arriveren, en bleef wachten dat ie langs komt. Uiteindelijk kwam ie dichtbij genoeg om vast te stellen dat het een zwarte roodstaart en geen gekraagde. Ik heb een aantal foto's van geschoten, maar niet scherp genoeg om ze te tonen. Ik was er wel erg blij mij, omdat ik de vogel van het internet kende en niet eerder tegengekomen.
De weer voorspellingen zijn voorlopig om te huilen, maar zodra het weer toelaat, zal ik met mijn schuiltent proberen dichtbij te komen en hopelijk zal dat aardig plaatjes leveren. Houd daarom deze blog in de gaten mocht je geïnteresseerd zijn geraakt.

Tot volgende keer.

Kepen in Amsterdam

Tot een jaar geleden wist ik niet eens van het bestaan van de Keep. Ik maakte er kennis mee via een  filmpje op Youtube. Ik was zo onder de indruk van de schoonheid van de kepen dat ik ze boven aan mijn verlangen lijstje heb geplaatst. Het duurde zeker een halfjaar voor ik de Keep voor het eerst tegenkwam. Het was leuk, en daarmee is alles gezegd. Hij zat tussen een grote groep groenlingen ver weg en de kans op een leuke foto was 0,0
Twee weken geleden was ik in Amsterdam. Toen ik mijn auto parkeerde en ging lopen, hoorde groenlingen! mijn aandacht was getrokken. Ik had ze daar niet verwacht en ging op onderzoek uit. Tot mijn verbazing zag ik tussen de groenlingen minstens vijf kepen. Het was grijs, grauw, het regende dus terug rijden naar huis om de camera op te halen was geen optie. Twee dagen later, was het een mooie zonnige middag en ik heb mijn kans schoon gezien om langs te gaan.

Waar het allemaal om te doen was, een keep

De bewoners van de beurt wisten niet wat ze zagen, toen ik aankwam lopen met mijn toeter :-) de vogels bleken gewend te zijn geraakt aan de omgeving en waren totaal niet schuw, maar het meren deel van de tijd zaten ze hoog in de bomen, en het resultaat is die lelijk egaal hemel die pijn doet aan je ogen en de sfeer van de foto verpest. Het werd dus wachten op het moment dat ze gingen foerageren en uiteindelijk gebeurde dat met de bovenste foto als resultaat.

Hee daar, wat moet je?

Tussendoor een hoop geklets met de vriendelijk bewoners van de straat, die allemaal nieuwsgierig waren naar wat ik aan het doen was. Tot mijn verbazing waren er niet zoveel mensen die wisten dat ze kepen in de tuin hadden. Het werd nog gekker toen een specht langs kwam, en dat allemaal in een woonwijk in Amsterdam!

Nog een mooie keep

Ik was voor de kepen gekomen en al dat ander wat om me heen vloog, had nauwelijks mijn aandacht, toch af en toe de moeite genomen :-) om te schieten en dat leverde een mooie Vink plaatje

Deze vink is zonder uitnodiging voor gaan zitten :-)

En een halsbandparkiet, eigenlijk heb ik een hekel aan het soort, dat gegil doet me pijn in de oren, maar toch om te voorkomen dat ze zich gepasseerd voelen, een plaatje genomen. Dit trouwens wat ik bedoel met de hemel in de achtergrond, die pin doet aan je ogen.

Nieuwsgierig Halsbandparkiet 

De blog is een feit, de lente is op komst en ik heb er zin is. Tot gauw.