Twee weken geleden was ik in Amsterdam. Toen ik mijn auto parkeerde en ging lopen, hoorde groenlingen! mijn aandacht was getrokken. Ik had ze daar niet verwacht en ging op onderzoek uit. Tot mijn verbazing zag ik tussen de groenlingen minstens vijf kepen. Het was grijs, grauw, het regende dus terug rijden naar huis om de camera op te halen was geen optie. Twee dagen later, was het een mooie zonnige middag en ik heb mijn kans schoon gezien om langs te gaan.
Waar het allemaal om te doen was, een keep
De bewoners van de beurt wisten niet wat ze zagen, toen ik aankwam lopen met mijn toeter :-) de vogels bleken gewend te zijn geraakt aan de omgeving en waren totaal niet schuw, maar het meren deel van de tijd zaten ze hoog in de bomen, en het resultaat is die lelijk egaal hemel die pijn doet aan je ogen en de sfeer van de foto verpest. Het werd dus wachten op het moment dat ze gingen foerageren en uiteindelijk gebeurde dat met de bovenste foto als resultaat.
Hee daar, wat moet je?
Tussendoor een hoop geklets met de vriendelijk bewoners van de straat, die allemaal nieuwsgierig waren naar wat ik aan het doen was. Tot mijn verbazing waren er niet zoveel mensen die wisten dat ze kepen in de tuin hadden. Het werd nog gekker toen een specht langs kwam, en dat allemaal in een woonwijk in Amsterdam!
Nog een mooie keep
Ik was voor de kepen gekomen en al dat ander wat om me heen vloog, had nauwelijks mijn aandacht, toch af en toe de moeite genomen :-) om te schieten en dat leverde een mooie Vink plaatje
Deze vink is zonder uitnodiging voor gaan zitten :-)
En een halsbandparkiet, eigenlijk heb ik een hekel aan het soort, dat gegil doet me pijn in de oren, maar toch om te voorkomen dat ze zich gepasseerd voelen, een plaatje genomen. Dit trouwens wat ik bedoel met de hemel in de achtergrond, die pin doet aan je ogen.
Nieuwsgierig Halsbandparkiet
De blog is een feit, de lente is op komst en ik heb er zin is. Tot gauw.